Πόσο πάτο να πιάσουμε ακόμα;

Είναι γνωστή η άσχημη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας των μνημονίων.


Αυτό το οποίο δεν γνωρίζουν οι συμπολίτες μας, είναι η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελληνική Αστυνομία, από πλευράς διάφορων ελλείψεων. Βέβαια για εμάς, τα στελέχη της, που την απαρτίζουμε, είναι κοινό μυστικό το πόσο τραγική είναι η κατάσταση.

Ειδικότερα, στην πόλη όπου υπηρετώ τα τελευταία 17 χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, δεν θυμάμαι να έχουμε φτάσει σε τόσο τραγική κατάσταση. Μπορεί ανέκαθεν να υπήρχαν ελλείψεις σε αναλώσιμα υλικά, αλλά οι συνάδελφοι, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, έβρισκαν πάντοτε λύση, είτε πληρώνοντας από την τσέπη τους είτε με τη βοήθεια των απλών πολιτών «φίλων του σώματος». Η σημερινή όμως κατάσταση, πλέον, πολύ δύσκολα αντιμετωπίζεται.

Εκτελώντας τη βραδινή μου βάρδια, διαπίστωσα την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν τα αστυνομικά τμήματα, τμήματα ασφαλείας και τμήματα τροχαίας, η ραχοκοκαλιά της Αστυνομίας, δηλαδή αυτή που έχει την καθημερινή επαφή με τον πολίτη.

Τα αστυνομικά τμήματα της Ανατολικής Θεσσαλονίκης είναι παροπλισμένα και λειτουργούν, θα έλεγα, σαν κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών, εξαιτίας της παντελούς έλλειψης περιπολικών οχημάτων. Όλες σχεδόν τις κλήσεις της τάξης και της ασφάλειας, τουλάχιστον στη βραδινή βάρδια, τις καλύπτουν τα περιπολικά της Τροχαίας, τα οχήματα της οποίας, όπου ακόμα υπάρχουν, διατηρούνται με νύχια και με δόντια.

Αν ο συνάδελφος της τροχαίας έχει υπηρετήσει σε υπηρεσία τάξης και ασφάλειας, τότε έχει καλώς γιατί θα ξέρει να επιληφθεί. Αν όχι όμως, κινδυνεύει να εκτεθεί. Επιλαμβάνεται, ρωτώντας τον αντίστοιχο αξιωματικό υπηρεσίας του αστυνομικού τμήματος για τις ενέργειες στα οποίες πρέπει να προβεί και τις οδηγίες του για τις περαιτέρω υπηρεσιακές ενέργειες.

Στις συνομιλίες που έχω καθημερινά με τους συναδέλφους μου, δεν τους απασχολεί για το αν θα φύγουν στη σύνταξη στα 35 ή στα 40 χρόνια υπηρεσίας ή για το ‘’αν θα υπηρετήσουν για μία ζωή’’. Τους ενδιαφέρει πρώτιστα το τραγικό σημείο στο οποίο έχουμε φτάσει. Αυτό είναι και το πιο ψυχοφθόρο στην όλη σημερινή κατάσταση.

Ευχή όλων είναι η αναμενόμενη αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών να βοηθήσει με την εξοικονόμηση πόρων. Να βρεθούν τα περιπολικά αυτοκίνητα, για να μπορέσει ο αστυνομικός να κάνει σωστά και αποτελεσματικά τη δουλειά για την οποία πληρώνεται. Πιστεύω ότι η έλλειψη και η κακή κατάσταση των υπηρεσιακών οχημάτων αποτελεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα συνολικά του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας.

ΠΑΝΟΣ Στέφανος

Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ

Μέλος Σ.Κ.Α.Υ. Θεσσαλονίκης

Πηγή : skaythess.gr