Τι περιμένουμε από τη νέα κυβέρνηση, του Θεόφιλου Παπαδάκη

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του ακούραστου Παπαδάκη Θεόφιλου, όπως αυτό δημοσιεύτηκε στο επίσημο site της Ομοσπονδίας, poasy.gr. Το εν λόγω άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στη μεγάλης Πανελλαδικής κυκλοφορίας Σαββατιάτικη εφημερίδα, «Το Παρασκήνιο» και αποτέλεσε θέμα δημιουργικών συζητήσεων, καθώς αποτελεί έναν πρώτης τάξης οδηγό, για το πως και με ποια πρώτα βήματα πρέπει να κινηθεί ο Συνδικαλισμός.

Πολλές προσδοκίες έχει ο ένστολος συνδικαλισμός των Σωμάτων Ασφαλείας και ιδιαίτερα των Αστυνομικών για τη νέα Κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου. Τα προβλήματα πολλά, η Αστυνομία, από τη μια, δυστυχώς, έχει πολλές ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή, ενώ από την άλλη καλείται να διασφαλίσει ένα ασφαλές περιβάλλον σε όλη την ελληνική κοινωνία, μέσα στις νέες συνθήκες και δεδομένα που επέφερε η κρίση και το Μνημόνιο.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αγωνίζονται για την προστασία των οικονομικών, ασφαλιστικών, εργασιακών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων των αστυνομικών και έτσι, είναι ξεκάθαρο, από κάθε άποψη ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων στην Ελληνική Αστυνομία είναι απογοητευμένη από τις πολιτικές δυνάμεις.

Έτσι, οι προσδοκίες και οι βασικές διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος των Αστυνομικών, εν όψει της δημιουργίας της νέας Κυβέρνησης, είναι επιγραμματικά οι εξής:

1) Άμεση εφαρμογή συνολικά της απόφασης του ΣτΕ, όσον αφορά τα μισθολογικά δεδομένα των εργαζομένων στα Σ.Α. και στις Ε.Δ., και όχι στο 50% που νομοθέτησε πρόσφατα η Κυβέρνηση. Αξίζει να αναφερθεί, για να το κατανοήσει όλη η κοινωνία ότι το ΣτΕ ακύρωσε μόνο την τρίτη κατά σειρά μείωση – περικοπή των μισθών μας (Τρίτο Μνημόνιο Ν. 4093/2012) και όχι τις άλλες δύο (2) προηγούμενες «μνημονιακές» περικοπές που έγιναν αντίστοιχα τα έτη 2010 και 2011.

2) Να συγκροτηθεί μία διακομματική επιστημονική επιτροπή για το ρόλο της Αστυνομίας, για τον τρόπο δράσης της και γενικότερα την αναβάθμιση, σε ποιότητα και ποσότητα, των παρεχόμενων υπηρεσιών της και την καλύτερη αστυνόμευση.

3) Κατάργηση όλων των αρμοδιοτήτων της Αστυνομίας που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την πραγματική αποστολή της, που είναι αποκλειστικά η προστασία της δημόσιας τάξης και ασφάλειας και η πάταξη του εγκλήματος, και να γίνει η απαλλαγή μας από τα λεγόμενα «πάρεργα», όπως έλεγχος καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ΓΟΚ, επιδόσεις εγγράφων, έκδοση διαβατηρίων, έκδοση διάφορων άλλων διοικητικών εγγράφων κτλ, διότι, όπως αποδεικνύεται, πολύ μεγάλος αριθμός αστυνομικών, δυστυχώς, δεν απασχολείται μόνο με το έγκλημα, αλλά με αρμοδιότητες άλλων οργάνων και υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης, όπως π.χ. εργασίες των Υπουργείων Εσωτερικών και Δικαιοσύνης.

4) Άμεση απαλλαγή της φύλαξης των ποινικών κρατουμένων από αστυνομικά κρατητήρια, κάτι το οποίο εξάλλου απαγορεύεται από την ισχύουσα νομοθεσία, τα οποία σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, έχουν ως ρόλο τη βραχύβια, ολιγόωρη ή ολιγοήμερη φύλαξη των ποινικών κρατουμένων και δεν τηρούν τους όρους και τα κριτήρια υγιεινής και ασφάλειας για κράτηση μεγάλου χρονικού διαστήματος, ενώ βέβαια οι αστυνομικοί είναι αστυνομικοί, και όχι σωφρονιστικοί υπάλληλοι.

5) Άμεση κατάργηση της διάταξης του αρθ. 41 του Ν. 4249/2014 (Αναδιάρθρωση) που προβλέπει την κατάργηση 6.700 κενών οργανικών θέσεων Αστυνομικών με οργανική θέση Αστυφύλακα, διότι, αυτό δεν εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας και της κοινωνίας, και βέβαια ενώ ο νόμος αυτός ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτιο από τη Βουλή, έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι προφανώς είναι ανεφάρμοστος, διότι ούτε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, αλλά ούτε το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας, δεν έχουν ακόμα εκδώσει τις απαραίτητες διαταγές για την εφαρμογή της κατάργησης των θέσεων αυτών.

6) Να γίνει, επιτέλους, η νομοθέτηση των διατάξεων που αφορούν το προσωπικό της πρώην δημοτικής Αστυνομίας, σχετικά με τις αρμοδιότητές του και ρητά και ξεκάθαρα, να οριστούν οι ρόλοι του και να προβλεφτεί ότι ανήκει στο λεγόμενο πολιτικό προσωπικό του Υπουργείου μας.

7) Να αρθούν ορισμένες ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές αδικίες των ένστολων γενικότερα, όπως ενδεικτικά αναφέρω μερικές: α) Ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς καταταγέντων τα έτη 1990–1992, 1993-1995 και των μετέπειτα που έχουν εισέλθει στην ΕΛ.ΑΣ. με το σύστημα των Πανελληνίων εξετάσεων το 1996, καθώς και των πρώην Ειδικών Φρουρών και Συνοριακών Φυλάκων. β) Ορισμός της περίφημης ρήτρας διασφάλισης του αξιόμαχου για τα εφάπαξ των ασφαλισμένων στο ΤΕΑΠΑΣΑ, σε συνδυασμό με το Ν. 4281/2014 και κατάργηση της ένταξης της επικουρικής ασφάλισης του ΤΕΑΠΑΣΑ, είτε στο ΕΤΕΑ είτε σε επαγγελματικό Ταμείο ως ΝΠΙΔ, με την πρόβλεψη να παραμείνει ως έχει μέχρι στιγμής. 3) Κατάργηση της ρήτρας των 30 ετών υποχρεωτικής ασφάλισης για τη χορήγηση του εφάπαξ βοηθήματος κ.α.

8) Τέλος, η επίσημη συντεταγμένη Πολιτεία να προχωρήσει και να αποφασίσει την αναγνώριση του επαγγέλματος του έλληνα Αστυνομικού, Λιμενικού, Πυροσβέστη και Στρατιωτικού ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού. Οι νεκροί συνάδελφοι κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, οι χιλιάδες τραυματίες και το ιδιαίτερο καθεστώς εργασίας μας κάτω από σκληρές και αντίξοες συνθήκες το επιτάσσουν αυτό να γίνει άμεσα, και το οποίο, θα αναπτερώσει το φιλότιμο, το ηθικό, την υψηλή αίσθηση του καθήκοντος και την καλύτερη ψυχολογία των ένστολων εργαζομένων που είναι στην υπηρεσία των πολιτών 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα και με αυταπάρνηση προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για μία καλύτερη κοινωνία και για ένα καλύτερο κράτος γενικότερα.

Γενικός Γραμ. Ε.Α.Υ. Θεσσαλονίκης

ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ Θεόφιλος

Πηγή : skaythess.gr