Ένα περίεργο και ανεξήγητο φαινόμενο που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στη Δ.Α.Α.Α. καλείται η διοίκηση να αντιμετωπίσει εάν επιθυμεί να αφήσει στους συναδέλφους μας το στίγμα της χρηστής διοίκησης.
Κατά τα τελευταία χρόνια είχε δοθεί η εντύπωση στο προσωπικό ότι ενδεχομένως απόκρυφη σκέψη κάποιων ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών της Υπηρεσίας ήταν ότι το Αστ. Τμήμα είναι κατώτερη υπηρεσία, ένα μέρος τιμωρίας και σωφρονισμού των απείθαρχων αστυνομικών ή αυτών που τολμούν απλά να εκφράσουν διαφορετική γνώμη προς τους ανωτέρους τους.
Όπως γίνεται αντιληπτό όμως μια τέτοια αίσθηση των πραγμάτων από πλευράς προσωπικού έχει ως επακόλουθο η ψυχολογία των υπηρετούντων εκεί να έχει πέσει στο ναδίρ. Νιώθουν αδικημένοι και κατώτεροι από τους υπόλοιπους συναδέλφους της Διεύθυνσης.
Και πως θα μπορούσε άραγε να αντικρουστεί ένα τέτοιο συναίσθημα τους όταν το Α.Τ. Αερολιμένα το οποίο είναι επιφορτισμένο με πλειάδα αρμοδιοτήτων όπως φύλαξη υπεράριθμων κρατουμένων, πεζών και εποχούμενων περιπολιών, φύλαξη στόχων, μέτρων τάξης και άλλων, ταυτόχρονα είναι αποδεκατισμένο με προφανείς ελλείψεις ειδικά σε βαθμοφόρους χωρίς υλικοτεχνικό εξοπλισμό και περιπολικά;;;
Με έναν Διοικητή να παλεύει πραγματικά κάτω από αντίξοες συνθήκες προκειμένου να ανταπεξέλθει στο δύσκολο έργο του έχοντας να διαχειριστεί μια υπηρεσία με λίγα άτομα και πολλές απαιτήσεις. Με ένα προσωπικό να νιώθει ως παιδί κατώτερου Θεού αφού βλέπει την ανισότητα μεταξύ υπηρεσιών στην ίδια Διεύθυνση.
Την λήξη μιας τέτοιας κατάστασης καλείται να δώσει η διοίκηση με την άμεση αναβάθμιση της συγκεκριμένης υπηρεσίας ενισχύοντας με προσωπικό στον ίδιο βαθμό που είναι και οι υπόλοιπες.
Η μεγάλη πρόκληση λοιπόν είναι να βελτιωθούν οι συνθήκες στην συγκεκριμένη Υπηρεσία ώστε να αποκατασταθεί η αδικία και θα ανέβει η ψυχολογία όλων γιατί πλέον μονό αυτή και το φιλότιμο έχει μείνει.
Δημητρίου Γιάννης
Αντιπρόσωπος στην ΠΟΑΣΥ
Μέλος ΑΝ.Α.Σ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου