Ο Αριστοτέλης έλεγε: «Άνθρωπος μόνος είναι, ή θηρίο ή Θεός.»
Ορμώμενος από την παραπάνω φράση και με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές για τα συνδικαλιστικά όργανα της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, στις οποίες θα συμμετάσχω και ‘γω ως υποψήφιος και βέβαια πάντοτε με επίκεντρο τα όσα θα ειπωθούν ή θα γραφτούν τις επόμενες ημέρες μέχρι τις αρχαιρεσίες, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες απόψεις και σκέψεις μου δημόσια, απευθυνόμενος προς πάσα κατεύθυνση.
Για μεγάλη μερίδα συναδέλφων η επιλογή ή αν θέλετε η στάση, που μπορεί να αφορά και γενικότερα τη ζωή τους, ενός μοναχικού μονοπατιού που είναι διανθισμένο με αποχή, αφορισμό των πάντων, μηδενισμό, κινδυνολογία και εντέλει διδαχές για ένα δυσοίωνο μέλλον, αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια είδους αντίδραση, η οποία όμως νομοτελειακά παρέχει αποκλειστικά και μόνο στιγμιαίο ή τέλος πάντων, παροδικό αποτέλεσμα, χωρίς να αγγίζει την πραγματική ουσία, η οποία θα γίνει αντιληπτή στην πορεία… Χαρίζει δηλαδή, απλά ένα συναίσθημα ικανοποίησης και εκτόνωσης πιθανού θυμού που έχουμε για όσα διαδραματίζονται γύρω μας και το οποίο διαρκεί ελάχιστα…!
Όλοι μας ανεξαιρέτως όμως, έχουμε τεράστιο θυμό μέσα μας για όσα συμβαίνουν γύρω μας τα τελευταία μνημονιακά χρόνια και όχι μόνο.
Ο κλάδος μας έχει θιγεί σε υπερθετικό βαθμό από όλες τις απόψεις…
Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις αιματηρές περικοπές που έχουμε υποστεί και συνεχίζουμε να βιώνουμε σε οικονομικό επίπεδο, οι οποίες συνετέλεσαν τα μέγιστα στη φτωχοποίησή μας και την απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου μας, σε σχέση με την καθημερινότητά μας;
Ποιος μπορεί επίσης, να παραβλέψει τις ηχηρές εκπτώσεις και τον ταυτόχρονο εμπαιγμό αλλά και αβεβαιότητα για το ασφαλιστικό μέλλον μας ως εργαζόμενοι;
Ποιος μπορεί ακόμη, να ξεχάσει τις μειώσεις και συντμήσεις, πάγιων, χρόνιων, κατοχυρωμένων εργασιακών δικαιωμάτων, που αποκτήθηκαν με μεγάλο κόπο και σκληρούς αγώνες, αλλά καταστρατηγούνται ή καταργούνται, ακόμη και μέσα σε μια νύχτα;
Σε όλα τα παραπάνω που αφορούν καθαρά το κομμάτι της πίτας που αναλογεί στην πολιτεία και τα όσα είναι αποκλειστικά υπεύθυνη να προστατεύει αυτή, έρχεται να προστεθεί και το κομμάτι της εσωστρέφειας και των πολιτικάντικων τακτικισμών μερίδας συναδέλφων που είτε επιδιώκουν, είτε είναι ήδη, χρησιμοποιώντας μεθοδεύσεις και στρατηγικές μιας άλλης εποχής, μέρος του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου μας.
Η υφιστάμενη κατάσταση που περιγράφω παραπάνω, είναι πασιφανές πως δε μπορεί να χαρακτηριστεί ως ρόδινη αλλά αντιθέτως εξαιρετικά δυσμενής και μάλιστα με συνέπειες σε πολλά επίπεδα. Η βασικότερη από αυτές, έχει να κάνει με την αδιαφορία και την αποστροφή των συναδέλφων για τα συνδικαλιστικά δρώμενα στον κλάδο μας. Το γεγονός αυτό έχει ως άμεσο ενεργό αποτέλεσμα, να λυμαίνονται τον συνδικαλιστικό χώρο εδώ και αρκετά χρόνια, κάποιοι που ο μοναδικός σκοπός και στόχος τους, είναι η εξυπηρέτηση και μόνο, ιδιοτελών συμφερόντων, χωρίς το παραμικρό δείγμα ή ένδειξη για ουσιαστική προάσπιση ζητημάτων και θεμάτων που απασχολούν τον κλάδο μας, τα οποία και πηγάζουν από τις καταστατικές αρχές του συνδικαλιστικού μας κινήματος!
Αυτό το μονόπρακτο αγαπητοί συνάδελφοι πρέπει να τελειώνει!
Ήρθε πια ο καιρός που έχουμε χρέος όλοι μας να αντιληφθούμε πως το τέλος σε αυτή τη σάπια κατάσταση μπορούμε να το δώσουμε μόνο εμείς οι ίδιοι… Ο τρόπος δεν είναι άλλος από την ενεργό συμμετοχή μας στα κοινά του συνδικαλιστικού μας φορέα και κατ’ επέκταση η ίδια η ψήφος μας. Πέραν όμως της ενεργού συμμετοχής μας, που είναι επιβεβλημένη, παραβλέποντας κάθε πικρία και θυμό για όσα συμβαίνουν και διαπιστώνουμε μέχρι σήμερα, οφείλουμε να μην παραβλέπουμε και μία ακόμη σημαντική παράμετρο. Το κριτήριο της ψήφου μας. Το οποίο είναι αδιανόητο να μην είναι ένα μωσαϊκό που θα περιέχει δομικά υλικά όπως: Η συλλογικότητα, το αίσθημα ευθύνης, η υπευθυνότητα, η μαχητικότητα, ο ευθύς λόγος, η αλήθεια και η ειλικρινής και έντιμη προσπάθεια για το κοινό καλό, του ατόμου που την διεκδικεί!
Πρέπει να καταλάβουμε κάποτε πως η ενασχόληση κάποιου με τον συνδικαλισμό, δε μπορεί να αποτελεί, όπως συμβαίνει με κάποιους, συμμετοχή σε θέατρο σκιών ή σε κακόγουστο σατιρικό θίασο!
Οι εποχές της αστακομακαρονάδας έχουν τελειώσει για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί…
Το υγιές κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος έχει κάνει αρκετά μέχρι σήμερα, μπορεί σε ένα νέο περιβάλλον να κάνει ακόμη περισσότερα…
Η δύναμη του υγιούς και δημιουργικού συνδικαλιστικού κινήματος, που παράγει εμπράκτως έργο και θετικά αποτελέσματα, είναι η δική σου συνειδητή και σταθμισμένη ΨΗΦΟΣ!
Το μόνο που μένει αγαπητέ συνάδελφε-συναδέλφισσα είναι να το αποδείξεις…!
Αυτός είναι ο μονόδρομος για ένα καλύτερο και αξιοπρεπέστερο αύριο…!
Με εκτίμηση
Λάζαρος Μαχαιρίδης
Αντιπρόσωπος της Ε.Α.Υ.Θ. στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Μέλος της Σ.Κ.Α.Υ. Θεσσαλονίκης
Πηγή : skaythess.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου