Υπηρετώ στην Ελληνική Αστυνομία 28 έτη, εκ των oποίων τα τελευταία 20 χρόνια στη Ν/Α Αττική. Ως παλαιότερος συνάδελφος πάντοτε αντιμετώπιζα τους συναδέλφους μου σαν να ήταν παιδιά μου, και ποτέ δεν ασχολήθηκα καθ’ οποιονδήποτε τρόπο με τον ένστολο συνδικαλισμό. Όχι γιατί δεν πιστεύω σε αυτόν (πως άλλωστε αφού από το 1985 ή 1987 που Υπηρετώ έχει κερδίσει τόσα πολλά) αλλά διότι ο υδροκεφαλισμός του τόσα χρόνια δεν υπηρετούσε τα χώματα που μένω και Υπηρετώ, παρά μόνο ασχολούνταν με τα προβλήματα των συναδέλφων της Αθήνας.
Τα δύσκολα χρόνια που διανύουμε νιώθω ιερή μου υποχρέωση να ενεργοποιηθώ, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις μου, τηρώντας μία υπόσχεση που είχα δώσει στον εκλιπόντα πατέρα μου, ο οποίος ήταν συνάδελφος και που μου είχε διδάξει ότι ο Αστυνομικός πρέπει να έχει δύο κώδικες εκτός από αυτούς που μαθαίνει στη Σχολή. 1ον τον Κώδικα Τιμής και 2ον τον Κώδικα Ηθικής. Αφού πορεύτηκα όλα αυτά τα χρόνια με αυτούς τους κώδικες ήρθε η ώρα να πάρω μια Α.Ν/Α.Σ.Α. και να παλέψω μαζί με τους συναδέλφους μου, με τους οποίους έχουμε κοινούς στόχους για την βελτίωση της καθημερινότητας μας.
Αν η Α.Ν/Α.Σ.Α. ήταν κάτι κομματικοποιημένο, κάτι σαθρό, κάτι αναχρονιστικό, κάτι διαπλεκόμενο δεν θα θυσίαζα μετά από τόσα χρόνια το όνομα που τόσο δύσκολα έχω χτίσει. Βλέπω κάτι υγιές να οικοδομείτε και αποφάσισα πλέον να είμαι μέρος της λύσης και όχι κοινωνός του προβλήματος.
Συνάδελφοι μου, δεν έχω να κερδίσω κάποιο προσωπικό όφελος από τον Συνδικαλισμό ή την Αστυνομία πλέον. Έχω χάσει ένα πόδι εν ώρα Υπηρεσίας και για όσα χρόνια ήμουν μάχιμος υπήρξα η αιχμή του δόρατος στην αστυνόμευση των τμημάτων που Υπηρέτησα αλλά και εμπροσθοφυλακή στις ηχομετρήσεις σε όλη την Ν/Α Αττική. Ποτέ μου δεν κρύφτηκα πίσω από ανώτερο μου και έχω αναλάβει στην καριέρα μου περισσότερες ευθύνες από όσες μου αναλογούσαν, χωρίς όμως να μετανιώσω που δεν άφησα ουδέποτε ακάλυπτο κάποιο κατώτερο μου και που δεν πρόδωσα τα πιστεύω μου.
Καλώ όλους όσους με ξέρουν ως αστυνομικό, ως άνθρωπο και κυρίως ως ΠΟΛΥΒΙΟ να επιβεβαιώσουν όλα τα ανωτέρω στους νεότερους συναδέλφους μας, για τους οποίους θα κληθώ στο άμεσο μέλλον να παλέψω για τα δικαιώματα τους. Η αποχή δεν είναι λύση. Δώστε μου την ευκαιρία έστω και στα στερνά υπηρεσιακά μου χρόνια να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι στο σωματείο της περιοχής μας, προσπαθώντας να αναζωογονήσουμε και να εξυγιάνουμε το συνδικαλιστικό μας κίνημα.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ !!!
ΓΕΒΡΕΚΟΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ
Υπαστυνόμος Β’
Α.Τ. Αναβύσσου
Μέλος Α.Ν/Α.Σ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου